Rassenproef prei late herfstteelt 2023
De rassenkeuze voor deze periode is vooral afhankelijk van de sterkte tegen trips. Door nogal wat tripsschade maar ook mangaangebrek werd gemiddeld slechts 35% in Flandria gesorteerd.
- Oslo (Enza) combineerde een mindere gevoeligheid met een goede opbrengst.
- Darter (Bejo) is nog iets sterker tegen trips en heeft net als Oslo minder last van mangaangebrek, maar scoorde naar opbrengst iets lager.
- Laston (Nunhems) sloot zich hierbij aan en is bovendien sterker tegen roest.
Geen bijbemesting nodig
We zaaiden op 27 maart in een plastiekserre en plantten op 28 juni, op een afstand van 70 cm tussen de rij en 8,5 cm in de rij. In 2022 werd er kuilmaïs geteeld. De bemesting bij het planten bestond uit 600 kg/ha patentkali en 500 kg/ha ammoniumnitraat. De proef werd na het nemen van een bodemstaal en op advies niet meer bijbemest.
Opbrengst, kwaliteit en houdbaarheid
Kwantitatief kwamen 38-EM5790 (Rijk Zwaan), Impala (Novisem/Sanac) en Pluston (Nunhems) het best uit de proef.
Kwalitatief sorteerde Cuda (Novisem/Sanac) de meeste Flandria-prei. Ook Oslo (Enza), Poulton (Nunhems), Impala, Flexiton (Nunhems), Pluston en 38-EM5790 noteerden een betere kwaliteitssortering.
Poulton, gevolgd door Darter (Bejo), bewaarden het best. Poulton en Volutus (Rijk Zwaan) groeiden tijdens de bewaring het minst door.
Trips, mangaangebrek en opgroeiende wortels bepalen het rendement
Het grootste kwaliteitsverlies kwam door tripsschade en mangaangebrek. Een aantal rassen had ook veel last van opgroeiende wortels, wat de pelbaarheid bemoeilijkte. Bladziekten kwamen bij deze, tegen bladziekten normaal behandelde prei, slechts beperkt voor. In een aparte proefopzet werd niet behandeld tegen ziekten en plagen.
