Rassen prei late herfstteelt: Darter en Oslo minst tripsschade
Door de droge en warme zomer was de tripsschade opnieuw zeer groot. Toch kwamen er duidelijke verschillen tussen de rassen naar voor. Zo waren vooral Darter (Bejo), gevolgd door Oslo (Enza) en ook nieuwkomer Impala (Novisem/Sanac) minder aangetast. Deze rassen sorteerden bijgevolg de meeste Flandria-prei. De andere cultivars waren duidelijk meer aangetast door trips.
Naar opbrengst toe scoorden de drie vermelde rassen eveneens goed, net zoals Cherokee (Enza) trouwens, maar dit ras boette wel in op kwaliteit door tripsschade.
Beregening gaf opbrengstboost
We zaaiden op 29 maart 2022 in een plastiekserre en plantten op 28 juni 2022, op een afstand van 70 cm tussen de rij en 9 cm in de rij. In 2021 werd er korrelmaïs geteeld. De bemesting bij het planten bestond uit 500 kg/ha patentkali en 350 kg/ha ammoniumnitraat. De proef werd na het nemen van een bodemstaal en op advies niet meer bijbemest. We beregenden 2 keer 20 mm.
Trips kost kwaliteit
We oogstten machinaal op 5 december 2022. De gemiddelde opbrengst bedroeg 48,7 ton/ha, waarvan 54,8% in de klasse Flandria werd gesorteerd. Het grootste kwaliteitsverlies kwam door de tripsschade. Een aantal rassen had ook veel last van opgroeiende wortels.
Houdbaarheid
Flexiton (Nunhems), Oslo (Enza) en Poulton (Nunhems) bewaarden het best. Flexiton en Poulton groeiden tijdens de bewaring ook het minst door.