Boeren voor eeuwig
In 2015 ruilde Ilse Louwagie haar digitaal fototoestel in voor een reflexcamera. Om fotografische technieken als diafragma, lichtgevoeligheid en sluitertijd onder de knie te krijgen, startte ze tegelijk met de opleiding fotografie aan het Centrum voor Volwassenenonderwijs in Roeselare. Tot slot volgde ze ook een module over nabewerking in Lightroom, een programma waarmee je foto’s digitaal ‘ontwikkelt’.
Naturelle flair
Ilse en haar medecursisten gingen op stap in de stad om ervaring op te doen met fotografie in verschillende lichtomstandigheden, zoals dag- en avondlicht. Maar ook hun eerste portretreportages met flitsopstelling in een studio stonden op het lesprogramma. Van bij de start gaf Ilse de voorkeur aan fotografie buiten de studio, voor meer dynamiek, gevoel en spontaniteit.
De oudere generatie is vaak vereerd dat ze het onderwerp van Ilses fotografie worden, want toen zij actief boerden, was fotografie nog niet alomtegenwoordig."
Boerendochter Ilse is wel vaker met haar reflexcamera in de stal te spotten. De veehouders in haar familie vormen gewillige modellen: met plezier laten ze hun dagelijkse werkzaamheden met een naturelle flair op de gevoelige plaat vastleggen. Meer nog, de oudere generatie is vaak vereerd dat ze het onderwerp van Ilses fotografie worden. Want toen zij actief boerden, was fotografie nog niet alomtegenwoordig.
Passie, traditie en actualiteit
Na de stille coronacrisis had Ilse nood aan creativiteit, sociaal contact en weer bezig zijn met iets waar gevoel in zit. Ze zond foto’s in voor enkele fotografiewedstrijden om de uitdaging aan te gaan, feedback te krijgen en eens te zien hoe ver ze kon geraken. Voor de wedstrijd van National Geographic selecteerde ze een foto van de grootvader van haar schoonbroer, de gepassioneerde grondlegger van het melkveebedrijf waar Ilses schoonbroer en zijn ouders vandaag boeren. Het is een foto met een verhaal, wat (het publiek van) National Geographic erg weet te waarderen.
De foto stelt in vraag hoe lang landbouw nog kan doorgaan, of de economische activiteiten er nog mogelijk zullen zijn in de toekomst."
‘Opa’ maakt nog dagelijks een wandeling op het bedrijf. Hij geniet er van de ambitieuze voortzetting van zijn werk door zijn kleinzoon. Tegelijk stelt de foto in vraag hoe lang landbouw nog kan doorgaan, of de economische activiteiten er nog mogelijk zullen zijn in de toekomst. Ilse is best trots dat ze traditie en lokale actualiteit kon samenvatten in één beeld, ‘Boeren voor eeuwig’. Eén beeld zegt dan ook meer dan duizend woorden.
Landbouw op andere manier in de kijker
Samen met zo’n 10.000 andere foto’s baande de foto van Ilse zich een weg door de rondes van de wedstrijd. Online stemmen ronselen in de eerste ronde deed ze eerder bescheiden, via sociale media. Daarna herleidde een vierkoppige jury - met onder meer verhalenmaakster Lieve Blancquaert - de vijfentwintig populairste foto’s tot een selectie van tien. Ilse wist zich te kwalificeren en zette alles op alles om de laatste ronde, opnieuw een stemronde, te overleven.
De overwinning blijkt het hart van menig landbouwer te verwarmen."
Ze zag het als een uitdaging en ging er samen met familie en vrienden volledig voor, en met resultaat: ze won de publieksprijs in de categorie ‘mens’. Dat landbouw eens op een andere manier in de kijker staat, doet Ilse veel deugd. Meer nog, de overwinning blijkt het hart van menig landbouwer te verwarmen. En terwijl de laatste journalisten telefoneren en de artikels van de persen rollen, denkt Ilse in stilte na over haar volgende creatieve en fotogenieke uitdaging…
Alle beelden op deze pagina: Ilse Louwagie Fotografie - Tekst: Elise Degroote